Investigadores do grupo ZebraBioRes do Campus de Lugo asinan un artigo en "Nature Communications" no que abordan as células implicadas nestes tumores
Pablo Cabezas, Laura Sánchez Piñón e Juan Rubiolo, investigadores do grupo ZebraBioRes. Foto: USC.
Investigadores do grupo ZebraBioRes do Campus de Lugo asinan un artigo en "Nature Communications" no que abordan as células implicadas nestes tumores
Pablo Cabezas, Laura Sánchez Piñón e Juan Rubiolo, investigadores do grupo ZebraBioRes. Foto: USC.
Imaxe do libro 'El gran viaje de estudios de García Lorca' © Alvarellos Editora
Información de David Reinero en Praza Pública
“Auschwitz segue existindo. Non deixa de ser unha metáfora sinistra da nosa sociedade”
Entrevistas de Montse Dopico en Praza Pública
Carlos Álvarez-Ossorio en 'Se isto é un home' © Álvaro Rodríguez Galán
"Pedrayo, Risco, Castelao, Cuevillas... Sen eles non sería posible imaxinar a Galicia de hoxe. Nun mesmo momento produciuse unha concentración excepcional de talento e coraxe", destácase no vídeo promocional da exposición, que quere ser "unha homenaxe á xeración que mudou para sempre a historia galega".
Os Premios Martín Códax da Música Galega completaron con éxito esta semana a súa sétima edición. Os galardóns do 2020, os máis accidentados por mor do coronavirus, volveron servir malia á pandemia para celebrar a diversidade da música galega e tamén para poñer o foco sobre o forte impacto na industria musical da COVID-19, que trouxo consigo creatividade, pero tamén fondos problemas. Velaquí unha ducia de bandas e artistas distinguidos nos premios (e na súa web, moitas máis) a través dalgúns dos seus traballos máis recentes.
Información de David Reinero en Praza Pública
Franco, na inauguración en 1956 do encoro de San Estevo, no río Sil do que o Lor é afluente uns poucos quilómetros augas arriba Dominio Público NODO-Filmoteca Española-RTVE
Coñecemos o roller derby, un deporte de contacto a patíns practicado sobre todo por mulleres, da man das súas pioneiras galegas: as Brigantias da Coruña. Elas organizaron o pasado mes de setembro na cidade os Playoffs internacionais deste deporte que lle debe o seu rexurdimento ao movemento Riot Grrrl e cada vez practican máis rapazas en todo o mundo.
Nova entrega de VINTE almorzando con Deleite, na que nos desprazamos a Traspielas (Fornelos de Montes) para almorzar coa música e compositora Su Garrido Pombo. O seu estilo músical abrangue diversos xéneros con matices de bossa, folk, jazz ou latin, e tal como nos conta neste vídeo para ela é moi importante a súa raíz coa súa aldea como todos os lugares do mundo polos que pasou. Gañadora do premio Narf da Deputación da Coruña e do Premio da Música Martín Códax na categoría de canción de Autor, Su Garrido Pombo é unha das artistas galegas máis interesantes que ides coñecer este ano.
A exposición, con carga galega e feminina, chega o xoves 22 de outubro a Santiago de Compostela.
Información en Galicia Confidencial
Obra de Samya Arif no III mostra internacional de ilustración contemporánea de Afundación. SAMYA ARIF | Fonte: Europa Press
Vinte almorza na cociña de leña da casa de Óliver Laxe. O cineasta recibiunos na súa aldea dos Ancares, onde naceu a película e onde se rodou a maior parte dela. Alí prepara un novo proxecto pero non cinematográfico: vai crear un centro pedagóxico e terapéutico que tamén será unha granxa e un espazo cultural, rehabilitando varias casas do lugar, incluída a de seus avós.
Víctor Freixanes, presidente da RAG, fala da necesidade clara dun pacto polo galego: "Nunca houbo tantos recursos potenciais de calidade e coñecemento da lingua, pero ao mesmo tempo hai uns problemas e desafíos nas sociedades contemporáneas e na galega que non podemos ignorar, á marxe do que pase nunhas eleccións".
Lembra tamén que non é un tanto unha cuestión de recursos como de ter vontade e un horizonte común: "Temos que exercer a vontade do que queremos facer co noso idioma."
Freixanes descartou a opción dunha dobre normativa e avogou polo cumprimento da Lei Paz Andrade. Sinalou o risco de que o galego remate converténdose nunha lingua litúrxica, en referencia ao distanciamento entre o galego da rúa e o galego empregado nalgúns sectores por "quedabéns", como acontece na política institucional: "cando apagan os focos e pasan automáticamente ao castelán, a sociedade percibe esa impostura de que están representando algo que non teñen, e provocan que a sociedade se distancie."
Xosé Iglesias, artista polifacético e mariñeiro, conta a súa experiencia marítima do Mar Maior do Gran Sol, de Rockall, e de como escoitaba os partes metereolóxicos marítimos da BBC. Remata coa lectura do seu poema incluido en Fisterras atlánticas “BBC 148 Kcs”.
Documental realizado polo alumnado do Taller de Curtametraxes organizado por SocialCine 2010, do concello da Coruña.
A cultura é segura. Non canceles. 'Alerta vermella, facemos eventos'. Son múltiples e diversos os chamados do sector cultural galego a prol da continuidade do seu propio traballo, coas medidas de seguridade pertinentes. A esta reivindicación súmase a necesidade do impulso das artistas galegas.
👣 Colocamos o foco na aposta polas músicas e os músicos locais. Para iso, imos ata a cidade de Lugo.
Moito se ten falado do pouco uso do galego na Coruña, pero canto hai de certo e canto de mito?
"Eu entendo que Arteixo está medrando e a xente estase indo e con ela a memoria"
Autores María López Sández e Miguel Muñiz.
A primavera de 2020 mudou para sempre as nosas vidas e deixará, sen dúbida, fondas pegadas na memoria da nosa xeración.
A caída das follas e unha reacción das árbores para pasar mellor o outono e o inverno.
"Non teño un público militante e iso enorgulléceme", sostén Sés mirando con firmeza á cámara. Corenta minutos poden parecer unha eternidade nunha entrevista, mais cando a forza, o pensamento, a enerxía e o sentimento enchen cada segundo o tempo vólvese irrelevante. O único que cómpre apuntar ao respecto é que a gravación foi realizada o 30 de setembro, nove días antes de que a cantareira tivera que aprazar os primeiros concertos de presentación do disco tras dar positivo en covid-19.
Convérsase con Sés sobre Luz Fandiño, o ser hot, e non cool, as e os que soben ao escenario na praza da Quintana, a xestión cultural, a lingua galega... Fálase do pobo e, sobre todo, do oficio galego de ser cantareira.
Estamos ante unha proposta para a literatura galega da tradución dun texto relativamente curto e, en gran parte, inxustamente esquecido da literatura francesa, pero que se sitúa nos albores da novela romántica, (lembremos Atala [1801] e René [1802] de Chateaubriand, ou Corinne [1808] de Mme de Staël) coa que comezaría a saga da grande novela moderna francesa do XIX. Trátase de Adolphe (1816) de Benjamin Constant. Sitúase pouco despois das obras mencionadas e so quince anos antes que do primeiro gran relato deste século Le Rouge et le Noir (1830), e dalgunha maneira contribúe a explicar e a poñer a andar unha nova escritura moi diferente da escritura de corte clásico. O interese desta noveliña esta precisamente neste carácter teórico, preparatorio, precursor e renovador dos presupostos narrativos, na medida en que desbota as regras do clasicismo, aínda en certo modo vixentes no século XVIII (no caso de Voltaire, por exemplo), para dar lugar a unha narrativa mais preocupada polos problemas resultantes dos hábitos sociais e polo seu peso decisivo na conduta e na psicoloxía do individuo. Parécenos moi útil que a literatura galega, que xa traduciu obras de Stendhal, Balzac e Flaubert conte tamén agora con esta aportación.
Tradución de Xosé Manuel Beiras.
Información en Edicións Laiovento
Nas cooperativas asociadas a AGACA, o 45,11% das persoas socias son mulleres, pero que estas só ocupan o 16,8% dos postos nos órganos de decisión destas entidades.
Información de Marcos Pérez Pena en Praza Pública
O Goberno considera ilexítima a resolución do Consello de Guerra que condenou a morte ao político nacionalista en 1936.
Información Marta Otero La Opinión de A Coruña
Amalia Álvarez e Alexandre Bóveda.
O 23 de setembro de 1230 finaba en Sarria, camiño de Compostela, o rei Afonso VIII. Fillo do monarca galego Fernando II e da raíña portuguesa Urraca, pasou a súa mocidade na Galiza, educándose na Casa de Traba e destacando como poeta en lingua galega. Após un conflitivo proceso, foi coroado en 1188 grazas ao apoio da nobreza, manténdose á fronte do reino até 1230 en constante litixio contra Castela. Está enterrado no panteón real da catedral de Compostela, a cuxa construción tanto contribuíu seguindo o proxecto familiar.
Imaxes do Eume tomadas no lugar da Hermida no municipio das Pontes en setembro de 2020 (Imaxe: Colectivo Terra).
Explica que a crise provocada pola Covid-19 limitou a planificación da actividade do asociacionismo cultural galego este 2020.
Imaxe dunha homenaxe a Carvalho en Compostela (Foto: Nós Diario)
No "Día da Muller Rural" pódense contar centos de experiencias. Nós Diario quixo achegarse até Cervantes para coñecer de primeira man algunhas delas relacionadas cunha zona que perde poboación cada ano. O despoboamento e a soidade deste territorio non son quen de minar a ilusión e o optimismo.
A Asociación Xuvenil A Cambela levou o berro contra a violencia machista aos cumes dos Ancares (A.X. Cambela)
Publicaranse catro volumes anuais cun ritmo trimestral.
Autores Xosé Miguel Andrade Cernadas e Anselmo López Carreira
Presentado como preocupación dalgúns historiadores galegos, ou como cuestión escura e marxinal propia de especialistas, o certo é que o vello Reino medieval de Galicia tivo unha entidade histórica real entre o século V e os comezos do século XIII. Chegou a estenderse dende o Atlántico até as terras da actual Cantabria e dende o Canatábrico até as beiras do río Douro. Así o recoñecen boa parte das fontes históricas europeas e musulmás. Pola contra, nas hispanas "asturianas, leonesas e castelás" a súa existencia foi deturpada e agochada. Un agocho asumido máis tarde pola maioría dos historiadores dos séculos XIX e XX, que empregaron esas fontes cristiás para dar vida a un relato histórico de corte esencialista que xustificase e lexitimase o nacemento e desenvolvemento do Estado español contemporáneo. Neste relato, o Reino medieval de Galicia quer non existía, quer se supeditaba, como unha mera anécdota, á pretendidas historia de España. Do porqué dese agocho e desa desmemoria dan conta os autores deste libro.
Alberto Varela Ferreiro (autor e ilustrador).
1939, a Guerra Civil española remata pero un conflito moito máis grande está a piques de estoupar en Europa e no mundo, no que as novas tácticas e as novas armas van facer do volframio un mineral esencial e escaso no planeta. W.C. Morgan é destinado á sucursal The Anglo South American Bank Ltd. en Galicia. Pero baixo a identidade dun banqueiro agóchase un axente de intelixencia británico coa misión de controlar os movementos nazis na zona, contactar coa guerrilla e iniciar unha guerra comercial que dificulte todo o posible a subministración de volframio á Alemaña do Terceiro Reich. Na viaxe coñece a Molly Morrison unha intrépida axente norteamericana coa que vivirá moitas aventuras...
Autoras: Aldaolado
Ninguén morreu de ler poesía é unha instantánea do país da poesía, unha posta, unha guía de viaxes, un souvenir, un "estiven en Aldaolado e acordeime de ti". Pégao na porta do frigorífico. Técelle un tapete de fío e pono derriba da tele.
Realizado por Raquel Espiñeira (IG: @r.espineira) Interpretado por Raúl Señoráns e Andrea Hermida Axudante de realización: Irea Graña.
Este tema de Esposa saíu no EP que sacaron este ano, 'Belo horizonte' e no recompilatorio Galician Bizarre 3. Agora ten un videoclip que asina Raquel Espiñeira, unha rapaza de 15 anos. «A nós gustounos moito, vímonos moi reflexados como nesta versión adolescente de nós (igual tampouco deixamos de selo de todo)», comentan en Esposa antes de pasarnos o texto de presentación que fixo a directora.
Fai 97 anos fundouse o Seminario de Estudos Galegos nun acto en Ortoño-Ames.
A editorial traballou nesta ferramenta durante o confinamento. Conta con fraseoloxía e topónimos. O seu acceso é gratuíto.
Mellor filme, mellor fotografía e mención especial do xurado de novos realizadores
O cuarto filme de Ledo Andión “conta a historia das mulleres galegas que conseguen facerse un oco no tecido industrial, a súa relación co campo, a súa memoria, a súa fortaleza”.
Cada vez hai máis creadoras no país; que contidos fan e ata que punto chegan á sociedade? Falamos con Olaxonmario, Toxío, O Jato Kósmico e o Grupo San Roquiño da creación audiovisual en galego en Youtube ou Instagram e dos prexuízos cara as redes e a lingua.
A asociación creada no 2006 xestiona o dominio .gal que xa empregan máis de 5.500 entidades.
Información de José Luis Estévez en GCiencia
Membros da directiva da Asociación PuntoGal. Foto: Cortesía PuntoGal
Información de Miguel Pardo en Praza Pública
Pancarta en contra da marcha da directora no CEIP Luís Seoane © Concello de Oleiros
O programa, deseñado polo Concello e pola Universidade de Vigo, ten como obxectivo de promover o uso do galego como lingua de socialización entre a comunidade universitaria. A maioría das persoas inscritas decláranse castelanfalantes ou bilingües e entre as motivacións persoais para participar no programa indican o interese pola lingua e o perfeccionamento do galego.
Crónica de David Lombao en Praza Pública
Fernández de Sousa recibe o premio 'Gallego del año' en 2010, Feijóo anuncia xunto a Méndez e Gayoso o inicio dos contactos para a fusión (2009) e sede da Audiencia Nacional, en Madrid CC-BY-SA Xunta / Poder Xudicial
Os movementos sociais veñen xerando novos debates e esixindo que as súas reivindicacións sexan escoitadas. Isto abrangue tamén a linguaxe, construída nun sistema patriarcal que tende a ficar atrás do sentir das rúas. Abrimos o debate da linguaxe inclusiva e non binaria no contexto galego. Precisamos normas propias, as que indiquen a RAE ou no Brasil, ou non precisamos normas? Pode a linguaxe mudar as normas sociais hexemónicas, mudar o mundo? Afondamos nestas e outras cuestións con:
- Gael Martins, do Colectivo Transfeminista Ninguém Sem Coidados.
- Susana Rodríguez Barcia, profesora contratada doutora en Lingua Española na UVigo.
- Henrique Monteagudo, coordinador do Seminario de Sociolingüística da RAG.
- Daniel Amarelo, activista, investigador e editor na Através Editora.
Van nove anos da edición e da publicación deste vídeo polo EDLG do CPI Virxe da Saleta de Cea. É todo un exemplo de dinamización e promoción da lingua. Non só iso: nun momento da chamada Galicia baleirada, do despoboamento... cómpre promocionar o desenvolvemento social e económicos como este pobo da provincia de Ourense famoso polo seu pan.
Lipdub do CPI Virxe da Saleta sobre unha versión de Sweet Home Alabama de Lynyrd Skynyrd, popularizada por Siniestro Total como Miña Terra Galega. Sobre unha idea de Álvaro Cunqueiro, naceu a letra de A Lingua Sabe a Pan. Contou coa participación de todo o alumnado do CPI e dos músicos Pedro Feijoo e Charly Lincoln que gravaron, misturaron e produciron nos estudios Muu! de Vigo.
O Jato Kósmiko fala sobre a tradución de topónimos, un fenómeno moi habitual que supón unha falta de respecto a unha cultura. Céntrase no caso do galego, pois como vén sabemos, a deturpación dos nosos topónimos é, tamén, moi habitual. Estamos fart@s de que digan Sangenjo, La Coruña, Orense, La Toja... E nós sabemos que son formas incorrectas, que van en contra do Estatuto de Autonomía de Galiza, ese que o gran Castelao tentou facer entrar en vigor. A única forma válida dos topónimos será a galega. Este vídeo xurdiu a raíz da última situación deste tipo que se produciu. E non foi nin máis nin menos que no Foro A Toxa, acto no que o presidente da Xunta estaba presente. Por iso, hai que loitar, para que haxa respecto. É por iso que as accións de Amesa son tan importantes. Así que xa sabedes. Loitade! Porque os nomes non se traducen.
Do 6 ao 9 de outubro celébrase Culturminho, I Foro da Cultura do Río Miño Transfronteirizo, un encontro dixital de inscrición gratuíta, organizado pola Deputación de Pontevedra, que busca ser un lugar de debate entre axentes profesionais e o público interesado na produción cultural neste territorio. "O río Miño é xa un espazo singular de creatividade e de xeración de iniciativas culturais innovadoras, compartidas entre ambas as marxes, como parte do desenvolvemento local transfronteirizo", destácase.
🏆🏆🏆Premio do público Mellor Videclip Festival de Cans 2020 🏆🏆🏆
A editorial Baía publica un libro dez relatos de escritoras galegas actuais
Temos nesta obra dez relatos doutras tantas escritoras galegas actuais, diversas en estilo narrativo, experiencias, recoñecemento e noutros moitos aspectos vitais, pero que coinciden en tomar a palabra e falar con voz propia, colocando as mulleres no centro da historia.
En palabras recollidas do Epílogo de Ana Luisa Bouza:
Non
hai que confundir a realidade co desexo dos homes, recoméndanos un dos
relatos desta obra colectiva. Non hai que confundir a literatura coa
ollada masculina. A simple acción de escribir, de pasar de lectora a
autora, de decorado a protagonista, cambia a literatura porque cambia o
punto de vista. Mais este cambio faise radical cando a escrita é
feminista. Se ollamos alén da aparente banalidade da escrita de ficción,
podémonos facer unha idea da importancia do relato dos relatos na
socialización, na construción, destrución e cambio de estereotipos de
toda caste, incluídos os de xénero.
[...]
Algúns modelos e relatos
alternativos que se nos ofrecen dende a produción cultural, optan pola
vía do cambio cuantitativo, expoñendo gran cantidade de exemplos que
mostran opcións diferentes de comportamentos, coa pretensión (máis ou
menos consciente) de provocar un efecto acumulativo, que vaia reforzando
novas sinapses e debilitando as antigas de maneira que se adopten
comportamentos máis adecuados ás demandas dos novos escenarios e
situacións. Outros modelos procuran a vía cualitativa do cambio,
contradicindo de maneira dramática o estereotipo tradicional, para que
mude de golpe a nosa visión do que debe ser e do que pode ser. E que ese
cambio sexa permanente.
As escritoras dos relatos desta obra
colectiva, atopan eses escenarios e historias propicios a contradicir os
argumentos da dominación. Algunhas re-visitando vellas historias dende a
ollada feminina, outras re-significando os arquetipos clásicos, cunha
nova explicación [...]. Usan a ironía como arma de combate simbólico
[...].